دلیریوم سالمندی (1)
دکتر رحمت سخنی از دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
دلیریوم یک نوع کاهش ناگهانی در سطح هوشیاری است که با اختلال حاد در میزان توجه و عملکرد کلی شناختی همراه است. این اختلال از علل بسیار شایع بستری شدن در بیمارستانها است . دلیریوم در 10 تا 30 درصد از بیمارانی دیده میشود که به علل بیماریهای داخلی در بیمارستان بستری میشوند. شیوع دلیریوم در سالمندان بستری در بیمارستانها، بخصوص در کسانی که عمل اورژانسی برایشان انجام میگردد تا 65 درصد موارد نیز میرسد. این بیماری بعلت پیش آگهی خطرناک، از اورژانسهای واقعی طب سالمندان بشمار میرود. ( مرگ و میر در سالمندان بستری در بیمارستان که دچار دلیریوم میشوند ، بین 22 تا 76 درصد است). این اختلال با کمی تعلل در ارزیابی دقیق بیمار، به سادگی میتواند با بسیاری از اختلالات اولیه روانپزشکی اشتباه گردد، چون بسیاری از شکایات وعلایم این بیماری با اختلالاتی نظیر دمانس ، سایکوز و افسردگی وجه اشتراک دارند. همانگونه که بعداً توضیح خواهیم داد، تمام تابلو بالینی دلیریوم ممکن است در یک بیمار بروز ننماید واز سوی دیگربسبب طبیعت نوسانی علایم این اختلالال ، ممکن است در حین معاینه پزشک علایم چندانی را در بیمار نیابد.
دلیریوم تغییر حاد در وضعیت ذهنی است که با اختلال در سطح هوشیاری ، توجه ، شناخت و درک، همراه است. این اختلال در ظرف مدت کوتاهی بروز میکند.(معمولاً در ظرف چند ساعت تا چند روز) واین اختلالات ذهنی اغلب در طی ساعات روز ویا روزهای مختلف نوسان دارد.
میزان شیوع دلیریوم در بیماران مراجعه کننده به اورزانسهای بیمارستانها بین 14 تا 24 درصد است . این میزان در مورد سالمندان به 30 درصد هم میرسد. میزان بروز دلیریوم در مدت بستری در بیمارستان در بخشهای مختلف متفاوت است. در بخش های با ریسک بالا از جمله در بخشهای مراقبتهای ویژه و بخش های مراقبت بعد از شکستگی هیپ ممکن است، میزان بروز بترتیب به 80- 60 و 53- 15 درصد برسد. میزان بروز دلیریوم در آسایشگاههای سالمندان را بین 14 تا 41 درصد گزارش نموده اند. نکته حائز اهمیت این است که بیش از 70 درصد از بیماران دچار دلیریوم مراجعه کننده به اورژانس ها، در آمریکا تشخیص داده نمشوند.
تابلوهای بالینی دلیریوم
تابلوی غالب دلیریوم، اختلال در توجه است که بصورت حاد بروز مینماید. برای تشخیص هر گونه اختلال شناختی که جدیداً ایجاد شده، نیاز است که شرح حال دقیقی از وضعیت قبلی شناختی بیمار گرفته شود.اختلال در توجه با عدم به خاطر آوردن تعالیم یا حتی جهت حرکت خود را میتواند نشان دهد. برای تشخیص این اختلال میتوان از بیمار بخواهیم که کلمه ای را بصورت معکوس هجی نماید یا از 100 بصورت پی در پی عدد 7 را کم کند.
اختلال در حافظه و دیس اوریانتاسیون در دلیریوم به وفور دیده میشود.این اختلال حافظه حتی شامل موضوعات اخیر نیز میشود، مثلاً نمیداند که چه زمانی حمام رفته یا کی خوابیده است؟. همچنین بیمار نسبت به زمان، شخص و مکان عدم شناخت دارد
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
http://www.sahand272.blogfa.com/ http://www.rs272.parsiblog.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
: جستجو